Zespół załamania kolonii, CCD

Opis objawów

Choroba rozpoczęła się w USA, tam pierwszy raz została też opisana. Dziś występuje niemal na całym świecie.
Jeśli można by ją przyrównać do ludzkich chorób byłby to HIV, AIDS pszczół. Chore rodziny tracą odporność i chorują na wszelkiego rodzaju choroby po czym opuszczją ul pojedynczo i giną nie wracając do niego. Pozostające w ulu larwy giną, a zapasy pozostają nietknięte przez inne owady ,w tym też pszczoły, które mogłyby je rabować.
Obecnie trwają burzliwe dyskusje na temat przyczyny tej choroby. Do tej pory nie zdołano jednak okreslić bezpośredniego powodu czy też czynnika chorobotwórczego. Uważa się ,że wspólną winę ponosi Warroza roznosząc wirusy pszczele oraz chemizacja rolnictwa, a zwłaszcza użycie środków zwanych neonikotynoidami.
Środki te nie występują w stężeniach bezpośrednio i szybko zabijających pszczoły, jednakże osłabiają ich układ odpornościowy oraz zaburzają orientację w przestrzeni i społeczne zachowania. Rodzina pszczela bez tych oddziaływań wewnętrznych rozpada się i ginie. Od początku obiawów do wyginięcia rodziny upływają zwykle 2 tygodnie. Szczególne nasilenie zjawiska obserwuje się jesienią. Bywa ,że rodziny znikają zupełnie, a ule pozostają całkiem puste, nie pozostają nawet martwe pszczoły.

Leczenie

Do tej pory nie znaleziono sposobów leczenia tego zespołu chorobowego
Rodziny dotknięte syndromem giną niezależnie od działań podjętych przez hodowcę